Marathon du Mont Blanc

Een verslag van de Marathon du Mont Blanc: 42 kilometers en 2.100 d+ (positieve hoogtemeters). Een wedstrijd met 2291 participanten waaronder 371 vrouwen.

Op woensdagochtend 25 juni 2014 kom ik aan in Chamonix. Na een halve dag en een nacht in een Eurolines bus te hebben gezeten... Een etmaal vol vreemde mensen met uitheemse geluiden. Ik was daarom wel toe aan een goed nachtje slapen in een vertrouwde omgeving.

Bepakt met twee zware rugtassen vol klimmateriaal en hardloopschoenen loop ik door het centrum van Chamonix richting de bushalte. Met als bestemming Camping le Glacier d'Argentière.

Dezelfde camping als voorgaand jaar... Eenmaal daar zet ik mijn tentje op. Daarna is het tijd voor boodschappen, koken en slapen. En dat laatste lukt heel goed die nacht. de volgende ochtend proef ik het heerlijke Franse brood en maak ik een planning voor de dag. Ik moet immers een beetje inlopen voordat ik moet rusten voor de grote dag die nadert.

Argentière ligt op 1200 meter hoogte. Chamonix ligt ongeveer 200 meter lager. Ik wil hoogtemeters pakken dus besluit ik vanuit Les Chosalets omhoog te lopen naar Le Flégère en daarna door te gaan naar Planpraz om vanaf daar rennend af te dalen naar Chamonix. Met dit rondje verken ik gelijk het parcours van de marathon, dat in de slotetappe ook van Le Flégère naar Planpraz loopt.

Na dit looprondje beginnen de zenuwen op te komen. 'Hoe snel zou ik de marathon kunnen lopen met al die hoogtemeters?'. Omhoog loop ik namelijk niet bepaald snel. Ik bereken twee scenario's door middel van mijn kennis over mijn looptempo over vlak, stijgend en dalend terrein en de gegevens die ik heb over het parcours. Ik reken vooral extra tijd voor het stijgen. Het dalen zal makkelijk gaan, dalen doe ik graag.

Scernario één gaat uit van het slechtste en geeft een eindtijd van 7 uur. Scenario twee is positiever en geeft een tijd van 6 uur, maar dat is wel erg optimistisch voor mijn gevoel. Mijn doel is echter wel om binnen de 6 uur te finishen. Ik finish hoe dan ook tussen 13:15 en 14:15 uur.

Op vrijdag 27 juni komen Janneke en Vera aan in Chamonix. Ik bedenk me dat het leuk is ze op te wachten in Chamonix dus wandel ik daarheen. Onderweg bel ik Vera en wat blijkt: ze zitten in een pendelbusje en worden in Argentière afgezet! Dus ik loop weer terug. Op deze rustdag heb ik dan toch nog weer 14km in de benen en ze voelen toch wel een beetje stijf. Oeps. Nog meer zenuwen!

Met de wandeling naar Chamonix en terug heb ik tch weer 8 km van het parcours verkend. De eerste 10km gaan van Chamonix richting Vallorcine zijn 'makkelijk'; heel geleidelijk stijgen en veelal brede paden. Dit gedeelte staat voor mij in het teken van tempo maken en zo veel mogelijk lopers inhalen zodat er na 10km een redelijke verdeling is tussen de snellere en langzamere lopers.

Chamonix was vol met hardlopers, allemaal magere types waarvan de meesten gekleed waren in neon kleuren. Felle neon roze, organje, gele of groene schoenen en hippe asseccoires. Maar ook ik werd meegesleurd in één van de rages en heb gelletjes gekocht op het plein waar ook de startnummers opgehaald konden worden.

Zaterdag, de dag voor de marathon staat in het teken van eten (ijsjes, pain met pindakaas, pasta) en spulletjes klaarleggen. De weersvoorspelling voor de loopdag -zondag- is verre van optimistisch. In de vroege ochtend een regengordijn en een middag met buien, harde wind en een sneeuwgrens rond 2000 meter. Het parcous wordt last-minute aangepast wat me een hoop extra stress geeft. Ik vraag me af of de starttijd wordt aangepast zoals ook bij de 80 km was gedaan vandaag en of de race wel echt doorgaat. De organisatie zaait in ieder geval onrust door hier weinig over te communiceren. Ik hoop dat het allemaal goed komt.

Op zondagochtend sta ik om 06:10 op. Een Fransman heeft me een lift aangeboden, hijzelf zal vandaag zijn neef aanmoegen. Samen met zijn neef en een Duitse loopster rijden we naar Chamonix. Eenmaal daar besef ik me tot mijn grote schrik dat ik mijn startnummer helemaal vergeten ben mee te nemen! 'O nee! Wat DOM!'. Ik had hem wel in mijn looptasje gedaan maar hem er deze ochtend met mijn slaaphoofd even uitgehaald en naast mijn slaapzak gelegd. 'Ooo wat DOM!'. Nog meer zenuwen! Gelukkig is de Fransman niet te beroerd om even met plankgas heen en weer te rijden en ben ik nog op tijd.

Met een grote glimlach op mijn gezicht loop ik door de regen en het reeds aanwezige publiek richting de start op het Place de l'Amitié. Bijna alle lopers zijn gekleed in regenjassen, warme mutsjes, handschoenen en beenwarmers. Ik loop gewoon in een shirtje en een kort broekje, warm krijg je het vanzelf als je hard genoeg loopt. Ik maak nog een praatje met een aardige Schotse man en daarna volgt het aftellen tot klokslag 07:00.

Twee minuten na het startschot loop ik onder de boog van de start door. Een trage mensenmassa stuwt zich door de winkelstraten van Chamonix. Omdat ik een tijdsplanning in mij hoofd heb, en omdat ik weet dat ik nu sneller kan lopen, trek ik sprintjes om mensen in te halen. Ik zigzag veel en ren door modderpoeltjes. Op de single tracks zoef ik met grote passen langs de spaghettislierten van lopers. Gelukkig durven de meesten niet dicht langs de afgrond te lopen waardoor er ruimte over blijft.

Eenmaal bij Les Chosalets zie ik de vertrouwde gezichten van Vera en J

Het is echt heel leuk om aangemoedigd te worden. En ik loop mooi op schema, scenario twee! Het publiek aan de zijlijn begint namen van lopers te roepen en ik kom er even later achter waarom ze die van mij nog niet hebben geroepen: mijn heupbandje bedekt mijn naam. Op mijn heupen heb ik mijn startnummer waarop mijn naam en herkomst worden weergegeven. Vanaf nu kan iedereen het zien en even later word ik door Nederlanders aangemoedigd! Super opzwepend is dat!

Bij Vallorcine aangekomen staat dezelfde Nederlandse man me weer aan te moedigen en hij meldt dat ik super goed bezig ben. 'O dit is zo leuk!'. In Vallorcine begint de zwaarste klim, 800 meter stijgen in 4 kilometer. Ik mag er maximaal 2 uur over doen, volgens mijn slechtste scenario. Tot mijn genoegen sta ik om 10:15, na 1 uur en 10 minuten boven op de col.

Ik probeer mijn vreugde zo nu en dan te delen door enthousiast te roepen hoe leuk ik het vind, maar de meeste lopers kijken afwezig voor zich uit.

De afdaling duurt een kwartier. Om 10:30 ben ik in Le Tour, niet slecht! Nu volgt de tweede helft van de race. We gaan nog een stukje naar beneden en daarna -hup!- weer omhoog-omlaag-omhoog van Tré-le-Champs naar Le Flégère. Hier heb ik best een dipje. Maar alle lopers lopen hetzelfde tempo dus het voelt oké om door te blijven lopen. Om 11:54 kom ik aan bij Le Flégère. Dat is echt veel sneller dan in had berekend! Nog steeds worden we aangemoedigd door publiek uit alle continenten.

Het parcours loopt vanaf Le Flégère niet meer omhoog richting Planpraz, maar omlaag richting Chamonix. Vanwege de weersomstandigheden zijn de liftjes richting Planpraz gesloten. Dit afdalen is in mijn voordeel, dit is mijn ding. Ik ga ervoor!

Samen met een in het oranje gekleedde loper daal ik af. Deze loper herken ik van een paar uur eerder en heeft klaarblijkelijk het grootste deel van de race achter me gelopen. Hij moedigt me aan om harder te gaan en zelf versnelt hij alsmaar zijn tempo. Op een gegeven moment gaan we zo hard dat mijn benen in de war lijken en ik het niet meer aan kan. Ik schreeuw dat naar hem maar hij blijft me aanmoedigen. 'We gaan samen finishen!', roept hij in het Frans. Een paar bochten later struikel ik over een steen en vlieg ik over de kop. Maar zonder duizeling sta ik op en ren ik verder.

Het is niet ver meer. Mensen langs de weg schreeuwen dan het nog 1 km is maar ik geloof ze niet. Volgens mijn horloge zitten we op 41 kilometer en de organisatie had 43 km aangekondigd naar mijn weten. Hoe dan ook, ik ren zo hard als ik kan tot ik uiteindelijk de winkelstraten bereik. Kindjes zwaaien maar me en ik geef ze allemaal een high-five. Twee Nederlanders roepen naar me en voor ik het door heb loop ik met de Nederlandse vlag in mijn handen

over de Finishlijn. Het is over!

Uiteindelijk eindig ik als 38e in mijn leeftijdscategorie en ben ik 633e overall met een tijd van 5:38:18.

Hieronder een filmpje van de marathondag. Zie me finishen op 08:16 ;)